فاطمه مقصودی: در آینده نزدیک برای ۲۰۰۰ نفر در بروجرد شغل ایجاد خواهد شد

سرکار خانم .حالا به هر دلیلی عنوان نمایندگی این شهر را یدک میکشید با توجه به این حرفها شما تازه داری انشائ واملای مسولین فراموش شده واز یاد رفته را تممرین میگکنید اولا از زمان جنگ بیشر از سن یک جوان بروجردی که فرزندش نزدیک به رفتن به دانشگاه است میگذرد وعجیب است حضور در جبهه نه تنها بشکل بازدید دانش اموزی از مناطق جنگی بله ماشاله درکسوت یک خانم انهم دذر حال جنگ قابل باور و برنده است پس چرا وضع این شهر که ساکن بودن دران فعلا معنی صاحب شدن تمام فضاهای اذاری وغیر اداری را در تصرف دارن اینقدر خراب است بجز مرحوم خاتمی کدام نماینده بروجردی واقعا به شهرش خدمت کرد نه به باز کردن جا در بین سیاسیون مرکز(البته زحمات وفعالیت وبعض نتایج نمایندگان دورهای گوناگون مورد سپاس وقدردانی هستند .منظورم در دسترس بودن نماینده وندادن قول واهی ومحاوره به زبان شیرین ما بروجردی ها انهم هرفرد بنا به محله اش .خانم عزیز در زمان جنگ بنده دارای عنوان سیریش که کاملش محمد سیریش خطاب میشدم وتوسط دوربین مرحوم حاج درویش وبرادرش چند بار مورد شکار لحظه ای بوده ام جرات نکردم تا حالا نزد هیج مسول عادی ومدیری از جنگیدن در جبهه حرفی بزنم چون اغلب کارمندان دارای برادری هستند که نه تنها تمام هشت سال بلکه دارای یک جای سالم در بدن هم نیستند خواهر من انقدر جانباز دارای کارت شناسایی وبهرهمند از حقوق ومزایا داریم که . مسجد قاضی اباد خرم اباد وفعالیت صلواتی ان مسجد اصلا نشده سابقه حضور در جبهه واصلا بستری شدن در بیمارستان در اثر شیطنت بچه گانه وسوختگی در مجاورت چند بنده خدا جانباز در دهه شصت (که هرچه فکر کردم نتوانستم از نرفتنم به ویتنام وقرار گرفتن در جلوی تفنگ اتشبار سرباز امریکایی برای سوزاندن مزرعه برنج را به خاطر بیاورم را نشد به کار گرفت ودیگر قضایا دیگر اینکه امار بالا بیشر برای پر کردن سطر انشائ کاربرد دارد تا چیز دیگر چند بار چند بار چند کارخانه قدیمی که از زمان ساختش برای تمام مشتاقان خدمت روی هم هی جمع زده شده .خلاصه اینکه خواهشن یا از مواهب موقعیت بدست اماده برای خودتان استفاده کنید یا جان عزیزت این شهر یک زمانی دارای لقب دارلعلم را یدک میکشیده .از این شهر فقط جوانی رشید که مسافر کشور امریکا بود هر چه فکر کرد دلش نیامد با تمام بدی که دوسال قبلش به جهت غارت مغازه پدرش واتش کشیدن خانه مسکونی اش به حالا هر دلیلی تنها بگذارد وتنها چند روز مانده به پایان خدمتش در جبهه در اثر اثابت گلوله توپ داغش بر دل حداقل من چون پسر خاله ام بود وهمیشه هم زبان انگلیسی وهم شوخی های جوواجورش از یادم نمیرود.وگذشته از اینها افتخار میکنم انقدر کوچه کم داریم که یکی از کوچه های روبروی لر اباد مفتخر به نامش شود. خانم عزیز این دوهزلر شغل را هم مثل بقیه چیزها بدهید به ساکنین بروجرد نه بروجردی.فقط یک نصیحت فرهنگ وتمدن وشهر ما را به نامردی به اسم شرستان ویژ] زدید که چنانچه ان شانس تاریخی که تا زمان حال نگه داشته این اب وخاک اجدادی مارا به کمک مان نیاید وخالق بزرگ گوشی چشمی نیاندازد ایندگان از این نسل بروجردی چگونه یاد میکندچه مهاجر تمامیت خواه چه هم وطن بی تاثییر.حالم بهم میخورد از خودم زمانی که به وفور بگوشم میخورد که ما بروجردی ها چقدر بد وناجنس وبی فرهنگ هستیم واز طرف بعضی عابرین که باهم در حال دادن مراتب قدر دانی از دادن اب وخاک شهرمان به مهاجرین تازه به دوران رسیده که چه از اخر خیبان بهار امده اند پس از عبور اتنل وحشت برای شهر منچه از این همه جاده بهما شغل ندهی چون خیلی بد هستیم دیگر حرفها بماند بعد.