اخبار جهاننجوم و کیهان شناسی
زنان برای سفرهای فضایی کارآمدتر هستند
روزهای بروجرد– مطالعهای علمی که نشان میدهد فضانوردان زن برای ماموریتهای اکتشافی کارآمدتر هستند، ماموریتهای فضایی کاملا زنانه را پیشنهاد میکند.
همانطور که انسانها به فکر زندگی در سایر سیارات هستند، دو انتخاب پیش روی آنها است. یکی سفر به یک منظومه شمسی دیگر که با فناوریهای کنونی دهها هزار سال طول میکشد و به حدود ۲۰۰۰ نسل نیاز دارد تا در فضای کم یک فضاپیما زندگی کنند و در عین حال به یک طرح کنترل جمعیت سختگیرانه پایبند باشند و گزینهی دیگر سیاره مریخ است.
مریخ چندین مزیت دارد که فاصلهی نزدیک یکی آنها است که نیاز به بیرون راندن افراد از قفل هوا را زمانی که ظرفیت فضاپیما پر شده است از بین میبرد. همچنین به یک تیم پیشرفته اجازه میدهد تا زیرساختهای اساسی را راهاندازی کنند و کارآمدترین باشند. این تیم همه باید زن باشد.
محققان تیم پزشکی فضایی، آژانس فضایی اروپا در آلمان مطالعهای را انجام دادهاند که در مجلهی Scientific Reports منتشر شده و نشان میدهد فضانوردان زن نیاز به آب کمتری برای هیدراته شدن دارند، و همچنین کل میزان مصرف انرژی، مصرف اکسیژن، تولید دی اکسید کربن و گرمای متابولیک آنها در طول ماموریتهای اکتشافی فضایی در مقایسه با همتایان مردشان کمتر است.
در این مطالعه، محققان از رویکردی برای تخمین تاثیر اندازه بدن بر منابع مورد نیاز برای حمایت از حیات استفاده کردند که برای فضانوردان مرد توسعه یافته بود. در همهی پارامترها، مصرف انرژی زنان کمتر از فضانوردان مرد تخمین زده شد.
با در نظر گرفتن فضا، انرژی، وزن و سیستمهای پشتیبانی از حیات محدود که در یک فضاپیما در یک ماموریت طولانی قرار دارند، این مطالعه نشان میدهد که زنان کارآمدترین نوع بدن را برای اکتشاف فضایی دارند.
تفاوتهای نظری بین فضانوردان زن و مرد ناشی از نیاز کمتر به اکسیژن برای استراحت و ورزش در فضانوردان زن است که سبکتر از فضانوردان مرد در قدهای مشابه هستند و حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) نسبی کمتری دارند.
اکسیژن مصرفی به حداکثر میزان اکسیژنی گفته میشود که قلب، ریهها و ماهیچهها میتوانند به طور موثر در طول تمرین ورزشی استفاده کنند و فارغ از مصرف منابع، مزایای دیگری نیز وجود دارد به ویژه زمانی که فضانوردان متعددی در یک فضای محدود کار میکنند. اتفاقی که اغلب در ایستگاه فضایی بین المللی رخ میدهد.
در ایستگاه فضایی بینالمللی، فضانوردان فضای کافی برای ایستادن دارند و در صورت لزوم شانه به شانه یا پشت به پشت کار میکنند. فضاهای پیشنهادی ناسا برای ایستگاه فضایی دروازه ماه تنگتر است و محیط ارگونومیک کمتری دارد. چنین فضاهایی برای فضانوردانی با ابعاد بدنی کوچکتر مناسبتر است.
دادههای این مطالعه نشان میدهد که ممکن است چندین مزیت عملیاتی برای انجام ماموریتهای تماما زنانه وجود داشته باشد که مهمترین پیشرفت مربوط به زنان کوتاهقد است.
منبع: افق رویداد