اخبار بروجرد
سیب هایی که “چیده” نمی شوند!
روزهای بروجرد-رضا آزادپور: جمعه ۲۶ مهر پس ازمدت ها مجالی حاصل شد تا برای تفرج پایان هفته در معیت دوستان دیرین، سفری به دامنه زیبای “گرین”جاودانه داشته باشیم.
جایتان سبز، چند کیلومتر را از دره ای سرسبز مشحون از فریاد شاعرانه وگوشنوازآب، عبور کردیم . از بوی ریاحین چنان مست شدیم که “دامنمان برفت ازدست” لیکن دیری نپایید که یاس و سرخوردگی کشاورزان رنج کش و انبوه سیب های ریخته شده در پای درختان به مثابه شرنگی بود که حلاوت سفر رادر کاممان تلخ کرد.
در جنوب کولیدر موسوم به دره “چنار”درختان انبوه سیب شاخه هایشان زیر بار سیب مرغوب خم شده بود و نیمی ازدرختان سیبشان بر کف زمین ریخته بوداما اراده ای برای جمع آوری نبود
از چند نفر باغدار پرسیدیم که چرا سیب ها را نمی چیند؟ پاسخ همه این بود: از بس ارزان است به صرفه نیست.
میثم می گفت: قیمت هر سبد سیب که ۱۲کیلو سیب جا می گیرد سه هزار تومان است و هرسبد هزار و پانصد تومان کرایه می برد و پانصد تومان مزد چیدن که مجموعا ۵هزار تومان هزینه دارد و دست بالا از ما ۶هزار تومان خریداری می کنند.
آن یکی می گفت:با احتساب سه مرحله سمپاشی و هرس و سایر هزینه ها باید هرکیلو ۵ هزار تومان به فروش برسد تا برای ما مقرون به صرفه باشد.
یک زن مسن می گفت پسرم سه روزه سیب ها را فله ای چیده و پول ندارد سبد بخرد تا بار بزند…
دیگری به رهگذران التماس می کرد که تا جایی که در توان دارید با خودتان ببرید تا ما دلخوش از آن شویم که دست کم محصول ما مصرف می شود!!
جناب فرماندار !
سبدهای حمایتی و مدیریتی دولت و به ویژه جهاد کشاورزی از باغداران کجاست؟ چرا باید یک کشاورز و باغدار یک سال آزگار به امید فروش محصول قرض کند و گاهی زمینی را اجاره کند و چنین فرجام دردناکی داشته باشد؟
چرا دولت کمترین عنایتی برای عرضه دست رنجشان ندارد؟
در زمان جنگ سرد رسانه های سوسیالیستی می نوشتند که برخی از کشورهای غربی اگر سالی گندم مازاد بر مصرف تولید کنند، دولت با نرخ متعادل خریداری می کند و به دریا می ریزد، اما نمی گذارد کشاورزش زیان کند!
صرف نظر ازصدق و کذب این داستان نکته آن حمایت از تولید کننده است حتی اگر به قیمت ریختن دردریا باشد!
آقای فرماندار!
اگر طرح و برنامه ای برای صادر، خرید و عرضه محصولات کشاورزان ندارید دست کم سردخانه ای رایگان به مدت چند ماه در اختیار باغداران قرار دهید تا بتوانند در زمان مقتضی میوه خود را به فروش برسانند و سیب کم نظیر آن ها الان در پای درختان پژمرده نشود!
و یا بانک هارا ملزم کنید تا وام کم درصد به این جهادگران بی ادعا بدهند و یا بیمه بخشی از ضرر ایشان را جبران کنند و یا….
همگنان به امید زنده ایم و باز هم امیدواریم تدبیری گشاینده اندیشیده شود.
