دکتر محمد رضا روزبه: نسل جدید دچار بحران هویت و سرگیجه فلسفی است؛ بروجرد نیازمند اندیشکده است
روزهای بروجرد- دکتر محمدرضا روزبه، استاد و پژوهشگر برجسته، روز پنجشنبه در مراسم بزرگداشت خود تحت عنوان “سرباز قلم” در بروجرد، ضمن تبیین این عنوان و تاکید بر جایگاه خود به عنوان سربازی در عرصه قلم، به شدت از وضعیت فکری و فرهنگی نسل جدید انتقاد کرد و خواستار تأسیس یک پژوهشکده و اندیشکده مجهز در این شهرستان برای مقابله با بحران‌های موجود و پرورش نسل‌های آینده شد.
دکتر محمدرضا روزبه در ابتدای سخنان خود در مراسم بزرگداشت “سرباز قلم” که به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان در بروجرد برگزار شد، اظهار کرد: “هدف از این عنوان شناساندن واقعی خود به مردم بود و هم اینکه نسبت بنده را با سرداران قلم بدانید و بدانید که سربازی بیش نیستم.”
او با اشاره به لقب “شهر فرزانگان” برای بروجرد، این پرسش را مطرح کرد که چرا این شهر دیگر “فرزانه‌پرور نیست و نسل فرزانگان استمرار نیافته است؟”
دکتر روزبه تاکید کرد: “من و امثال من و معلمان این گونه بیشترین درد و دغدغه‌مان آینده فکری و عقیدتی این نسل است.”
این استاد دانشگاه، نسل کنونی را “بی‌آرمان، بی‌گفتمان، در خود هروله‌کننده و دچار سرگیجه فلسفی و بحران معنا و هویت” توصیف کرد. وی با مروری بر سیر تاریخی نسل‌ها از دهه ۵۰ آرمان‌گرا، دهه ۶۰ مملو از اتوپیا، دهه ۷۰ پناه برده به عرفان‌های گوناگون و دهه ۸۰ دچار یأس فلسفی، به نسل ۹۰ یا “نسل زد” رسید.
دکتر روزبه این نسل را “عصیانگر، گسیخته، شناور در اقیانوس مجازی و به سوی ناکجاآباد” خواند که “زیر بمباران اطلاعاتی، پر از اطلاعات و معلومات اما خالی از عمق و ارتفاع فکری و اندیشگی است.”
به گفته وی، این نسل “پرخوان اما سطحی‌خوان” است، مبانی معرفتی خود را از “اطلاعات دست و پا شکسته دنیای مجازی” می‌گیرد و “نسلی سلبریتی‌زده” است که الگوهایش “مهملات سلبریتی‌ها” شده‌اند.
او افزود: “به جایی رسیده‌ایم که شاهکار رمان فارسی را در نمایشگاه کتاب دو خانم سلبریتی باید امضا کنند که به آن اعتبار بدهند.”
دکتر روزبه با انتقاد از وضعیت کنونی تولید علم، گفت: “نسل هوش مصنوعی و هویت هزار تکه هستیم و نسل کافی‌شاپ‌نشینی که به گوشه کافی‌شاپ‌ها پناه می‌برد.”
او این وضعیت را عامل “تعطیلی فکر، تفکر و پویایی فلسفی” و “فقدان نظریه‌پردازی و نوآوری فلسفی” دانست و افزود: “صد سال است که واردکننده نظریات فلسفی گذشته هستیم بدون آنکه آنها را حذف کنیم و پی در پی مقاله‌های آبکی و بی‌در و پیکر می‌نویسیم و به نام نظریه ادبی عرضه می‌کنیم.”
این پژوهشگر با انتقاد از بالیدن روسای دانشگاه‌ها به کثرت مقالات و فارغ‌التحصیلان، از “ابتذال علمی” و پر شدن فضای آکادمیک از “انبوه مقالات تقلبی و جعلی” سخن گفت.
این استاد دانشگاه با طرح این سوال که “چرا نسل جوان ما باید مرتب در پاساژها پلاس باشند؟”، بر نیاز به “فرهنگسرا، کلاس‌های ادبی، کارگاه شعر، داستان و زیباشناسی خلاق” تاکید کرد.
او پرسید: “محققان ما کجا هستند و چه می‌کنند؟ چرا نباید یک پژوهشکده و یک اندیشکده در این شهر داشته باشیم؟”
دکتر روزبه اعلام کرد: “اگر به همت همه نهادهای هنری و متولیان، چنین پژوهشکده و اندیشکده‌ای به وجود بیاید، با کمال افتخار پس از بازنشستگی در این اندیشکده به فعالیت مشغول خواهم شد.”
او نیاز مبرم بروجرد را “پژوهشکده‌ای با کتابخانه مجهز و انتشاراتی قوی” دانست.
دکتر روزبه در پایان به مشکلات خود در زمینه نشر آثار اشاره کرد و گفت: “۷ سال پیش مرزبان‌نامه را ساده‌نویسی کردم و با صد صفحه مقدمه به ناشر تحویل دادم، اما گفتند حجمش زیاد است و کتاب مشابه از آن بیرون آمد و کار ما بی‌اثر ماند و گوشه کتابخوان خاک می‌خورد در حالی که ۴ سال برای نوشتن آن زحمت کشیده شد همچنین دو سه کتاب دیگر نیز در دستور نوشتن دارم که می‌دانم به همین سرنوشت دچار خواهند شد، چرا که حجمش زیاد است و نه ناشری سرمایه‌گذاری می‌کند، نه حامی مالی داریم و نه دانشگاه بودجه چاپ آن را دارد. اگر یک ناشر قوی داشتیم این آثار تلف نمی‌شدند.”
بدون نظر! اولین نفر باشید