اخبار بروجرد
فرزند خشکسالی “مرگ” است
کلثوم دلیران- نزدیک اذان ظهر از پشت صندلی کارم جابجا شدم و طبق عادت همیشگی کامپیوتر همکارم را روشن کردم و با قیافه ای حق به جانب روی صندلی کارش نشستم تا اخبار روز را سرچی بزنم و بقول معروف ببینم دنیا دسته کیه؟!
با گذری اجمالی بر اخبار خبرگزاری های مختلف، روی خروجی صفحه اصلی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) چشمم به خبری با این مضمون افتاد” خشکسالی در ۳۰ سال آینده ایران را با بحران مواجه می کند”. ناخودآگاه با خواندن خبر و محتوی آن، ترسی در دلم رخنه کرد و این فکر مانند جرقه ای برق آسا که ای داد و بیداد یعنی ۳۰ سال آینده ایران آب نخواهد داشت و ممکن است فرزندان سرزمینم دچار بحران بی آبی و در نهایت تشنگی و مرگ شوند، ذهنم را قلقلک داد و نگرانی عجیبی تمام وجودم را گرفت.
تا دقایقی پشت میز همکارم مات و مبهوت از خواندن این خبر بودم که چرا و به چه علت قرار است ایران دچار خشکسالی در ۳۰ سال آینده شود و تکلیف مردم و بویژه فرزندانی که قرار است در سال های پیش رو به دنیا بیایند، چیست و چه کسی و یا کسانی باید به این موضوع مهم پاسخگو باشند؟!
یکدفعه دست همکارم را روی شانه ام احساس کردم که داشت قیافه نگرانم را دید میزد و با تعجب پرسید: “چیزی شده؟ اتفاقی افتاده؟” با بی میلی و کرختی در جوابش گفتم: ” نه فقط تا ۳۰ سال آینده ایران خشک میشه و ممکنه خیلیامون بر اثر بی آبی و تشنگی بمیریم”.
فاطمه با نیشخند بلندی گفت: ” چی می گی واسه خودت اوو هه کو تا ۳۰ سال آینده؟ اصلا کی زنده اس تا اونموقع؟ حرصه چیو میخوری؟ حالا تا اونموقع خدابزرگه”. خونسردیش بیشتر نگرانم کرد و از پشت میز کارش بلند شدم، رفتم روی صندلی کار خودم بی رمق لم دادم.
شاید کسی باورش نمی شد خشکسالی به معنایی که از ۳۰ سال قبل پیش بینی میشود واقعا نگران کننده است و باید چاره اندیشی کرد اما چگونه؟! این مهم بود.
بگذریم، عمق فاجعه خبر تا جایی درک می شد که برای یک لحظه تصمیم عجیبی توام در دل و ذهنم خطور کرد و اینکه فرزندی به دنیا نیارم، مبادا در دوران خشکسالی از تشنگی بمیرد.
فکرم را بلند بلند در اتاق کارم مرور کردم تا مطمئن بشم آیا تصمیمی که گرفتم درسته یا اشتباه. همه همکارانم که داخل اتاق بودند به این حرفم خندیدند و باز فاطمه گفت:” بیا بریم نماز و ناهار بعدا وقت واسه این چیزا زیاده فکرشو نکن پیر میشی”.
غافل از اینکه با گذشت ۵ سال از آن تصمیم بقولا خنده داره دوستانم،کوچکترین تردیدی ایجاد نشده و همچنان معتقدم فرزند خشکسالی “مرگ” است.
