گزیدهای از چند سفرنامه تاریخی به بروجرد
روزهای بروجرد- بروجرد چنان كه از نامش پیداست، از شهرهای كهن ایران است؛ دیار عالمان بلندآوازه و شهر دانش.
آنچه در پی میآید، گزیدهای از چند سفرنامه به بروجرد است.
حاج سیاح: «هنگام مغرب وارد بروجرد شدیم. در منزل میرزا حاجی محمد… فردا در شهر گردش کردم. واقعاً بروجرد دارالسرور است: سراپا سبز و خرم، پرآب و باغ و صفا و گلستان.»
خاطرات ظلالسلطان: «به بروجرد وارد شدیم. شهر سبز حضرت سلیمان که جزو افسانههاست، همین بروجرد است. شباهت بسیاری به شهر شیراز دارد. در کنار رود کوچکی که از مغرب به مشرق جاری است، شهر در میان تلال و جبال واقع شده و این تلال به درجهای قشنگ و سبز و خرم و نمایان است که مافوق ندارد. چشم بیننده از نظاره او سیر نمیشود.
اطراف شهر باغات بسیار دارد مشهور به تکایا.. بسیار قشنگ و با تماشاست.»
سلطان محمد سیف الدوله: «آبادی بروجرد در دامنه همواری واقع است. شهر خوبی است… آنقدر باغات باصفا و تکایای خوب در اطراف این شهر هست که چشم از سیر آنها باز ماند.. در خارج شهر مرحوم حسامالسلطنه باغ بسیار بزرگی موسوم به باغ شاه ساختهاند. در وسط باغ شاه عمارت مرتفع بسیار خوبی با حوضهای بزرگ، خیابانها و گلستانها دارد. واقع، باغی به این صفا کمتر دیده شده بود.
در این شهر رسم نیست اطراف باغات را دیوار بکشند. در عوض دیوار، نهری میکنند. دو سمت نهر را درختهای بسیار درهم با درختهای گل سرخ و نسترن میکارند. داخل شدن، سوای از دری که دارد، ممکن نیست؛ ولی از نبودن دیوار، همه باغات به تمام تجلی به نظر بیننده جلوه کند.
اطراف این شهر در فصل بهار قطعهای از قطعات بهشت است. آنقدر بلبل در این باغات هست که از بانگ نوای آنها انقلاب در حالت شنونده به هم میرسد. همه قسم فواکه بسیار است، خاصه انگور…
از اون باغات و تکیه ها جز چندتا دیگه اثری نیست
«هنگام مغرب وارد بروجرد شدیم. در منزل میرزا حاجی محمد… فردا در شهر گردش کردم. واقعاً بروجرد دارالسرور است: سراپا سبز و خرم، پرآب و باغ و صفا و گلستان.»