کپرجودکی؛ دهکده‌ای با صدای بال لک‌لک‌ها+فیلم
رضوان پاک منش – روستای کپرجودکی در مجاورت تالاب بیشه دالان قرار گرفته و همین همجواری وجه تمایز و اهمیت اکولوژیکی آن را تقویت می‌کند.
این روستا، با مهربانی اهالی و تحمل سالیان در کنار لک‌لک‌ها، طرحی واقعی از همزیستی انسان و طبیعت را به تصویر کشیده است. اولین جفت لک‌لک در سال ۱۳۵۳ وارد این روستا شده‌اند و از آن زمان به تدریج جمعیتشان افزایش یافته است.
بر اساس گزارش‌ها، در دهه‌های اخیر از سه جفت اولیه، اکنون بیش از ۴۰ جفت لک‌لک در کپرجودکی اقامت گزیده‌اند.
رئیس محیط‌زیست بروجرداعلام کرد: برای نخستین‌بار «حلقه‌گذاری ۱۴ جوجه لک‌لک» در خودِ روستای کپر جودکی انجام شده تا پایش علمی مسیر مهاجرت و ماندگاری‌شان ممکن شود.
علی کردی کپر جودکی را «پناهگاه» امن لک‌لک‌ها دانست و نزدیکی به تالاب «بیشه‌دالان» را از دلایل اصلی حضور پایدار آنها عنوان کرد.
او بر نقش «امنیت زیستگاه، وفاداری و فرهنگ مردم روستا» در تبدیل‌شدن لک‌لک‌های مهاجر به «ساکنان دائمی» تأکید کرد و به اهمیت گردشگری طبیعی این پدیده اشاره داشت.
آشیانه‌های امید؛ روایت لک‌لک‌ها در روستای کپرجودکی
پیش از زلزله سال ۱۳۸۴، لک‌لک‌ها بیشتر آشیانه‌های خود را بر پشت بام خانه‌های روستایی ساخته بودند ولی پس از ویرانی گسترده، به ناچار به تیر‌های برق کوچ کردند.
پس از آن، اهالی با همراهی مسئولان و کمیته پرندگان و اداره برق، لانه‌های آهنی و ایمن برای پرندگان ساختند تا خطر برق‌گرفتگی را کاهش دهند.
در ابتدای بهار، بیش از ۲۰۰ لک‌لک بر فراز تیر‌های برق روستا دیده می‌شوند، اما لک‌لک‌های اصلی دائمی حدود ۱۸ تا ۴۰ جفت هستند. جوجه‌ها پس از حدود ۳۰ تا ۳۵ روز از تخم بیرون می‌آیند، و تا حدود سه سال پس از بلوغ مهاجرت می‌کنند و سپس به روستا بازمی‌گردند.
بدون نظر! اولین نفر باشید